Opdracht 8: Mythen

Het verhaal roept bij mij een avontuurlijke sfeer op. Het voor jongens herkenbare typetje van een als lui omschreven jongen die weinig op school doet en na het krijgen van slaag, wijselijk besluit de benen te nemen, spreekt mij wel aan. Nadat hij de benen neemt, komt Elidore terecht in een feeërieke wereld waar wezentjes wonen en waar gevoetbald wordt met gouden ballen. Het hoofdthema is niet zoals je misschien op het eerste zicht zou denken de hunkering naar avontuur of dromen van een fantastische wereld maar eerder het contrast tussen de menselijke en deze fantastische wereld. De wezentjes die in deze mythische wereld wonen, hebben een afkeer van mensen omwille van hun leugens en verraad. Tussen deze werelden loopt een onderaardse gang die beschouwd kan worden als de grens tussen de goede mythische wereld, waar de waarheidsaanbiddertjes wonen, en de door en door verrotte menselijke wereld. Op het einde van het verhaal vindt Elidore de weg niet meer terug naar de mythische wereld omdat hij geprobeerd heeft zo’n gouden bal mee te nemen naar de echte wereld. Dit kan gezien worden als een voorbeeld van de menselijke hebzucht.

De mythe vertoont erg veel overeenkomsten met andere verhalen. Een treffend voorbeeld is de overeenkomst tussen deze wezentjes en de lilliputters uit Gullivers reizen van Jonathan Swift. Ook in dit verhaal belandt een mens in een feeërieke wereld waar andere wezens wonen. Het meest treffende voorbeeld zijn misschien nog wel de smurfen van Peyo. Elidore vertoont overeenkomsten met Gargamel. Beide hebben ze weet van het bestaan van kleine wezentjes en zijn ze nogal fanatiek op zoek naar hun woonplaats. Waar in Gullivers reizen de lilliputters ook slechte eigenschappen hebben, komt bij de smurfen net als in de Keltische mythe weer heel duidelijk de opdeling naar voor van een slechte menselijke wereld (Gargamel, Elidore) en een goede wereld (de smurfen).

Narcissus - Griekse mythe

De mythe van Narcissus heb ik met nieuwsgierigheid gelezen. De mythe vond ik heel fascinerend. Het lijkt erop dat het grondmotief er een is van de egoïstische zelfingenomen jongen die geen aandacht schenkt aan de goede nimfen. Hoewel dit op het eerste zicht zo is, ben ik het verhaal toch anders gaan interpreteren hoe meer ik erover nadenk.

Waar in het verhaal op het eerste zicht de knappe jongeman negatieve gevoelens oproept, is dit geheel onterecht. De jongen doet eigenlijk niets verkeerd en leidt een soort van kluizenaarsbestaan. Naar mijn mening zijn dus eigenlijk de nimfen de ‘slechteriken’. Beeld je eens in dat je zo maar iemand mag vermoorden omdat hij je gevoelens niet beantwoord. Een gebroken vrouwenhart is in het verhaal zowat de maximumstraf die je kan oplopen, die je met je leven moet bekopen. De rol van de godin van de liefde, Aphrodite roept bij mij toch ook vragen op. Ze treedt in het verhaal op als een soort van huurmoordenaar. En nog een sadistische ook. De straf die Aphrodite oplegt aan Narcissus vinden de nimfen immers ongelooflijk zwaar en volledig buiten proportie.

Wat ik niet wist, is dat het woord narcisme of narcist afgeleid is van het verhaal. Ik vind het dan ook bijzonder dat er zelfs een bloem naar Narcissus genoemd is.

Bronnen:

Auteur Onbekend. (2007-2015). Narcissus. Geraadpleegd op 1 april 2015 via https://www.histoportal.nl/index.php?p=categorie

Auteur Onbekend. (2007-2015). Elidore. Geraadpleegd op 1 april 2015 via https://www.histoportal.nl/index.php?p=categorie